Na een goede nachtrust voor beiden, werden de plannen voor vandaag op tafel gelegd. Het werden twee kleinere wandelingen. In de voormiddag door de vallei van de Denacre. Het werd opnieuw een hoogstapper (variatie op hoogvlieger). Vanaf de kerk stapten we naar Wimereux. Een schuchter zonnetje probeerde de mist te verdrijven, maar dat lukte niet. De beloofde kliffen van Engeland kregen we niet te zien. We wandelden deze keer niet op GPS, maar met een ouderwetse beschrijving uit een Kreo van 2009. Deze bleek gelukkig nog helemaal te kloppen. We kregen enkele mooie oogstrelers te zien: een oude halfcirkelvormige veedrinkplaats in het sfeervolle gehucht La Potterie, de 50 meter hoge zuil met Napoleon erboven op, de Engelse omgeving rond het riviertje Denacre.
Vele namen in deze streek verwijzen nog naar ons Vlaamsch. Denacre is een verbastering van de akker.
Wissant, waar we na ons middagtukje naartoe trokken, komt van wit zand. De camperplek is geen hoogvlieger, maar de prijs maakt veel goed: gratis. Vanuit Wissant wandelden we eerst doorheen het charmante dorpje met z'n witte huisjes naar het wit strand, omdat dan één uur richting Cap Blanc Nez te stappen. Klokslag vier uur keerden we terug.
Er is een mogelijkheid om het toilet te legen, maar die mogelijkheid bestaat enkel uit een gat. Water nemen om te spoelen hoort er niet bij.
Vanavond staat kip met rosties en gemengd fruit op tafel, geen fruit de mer, want dat vinden we beiden teveel peuzelwerk. Morgen halen we onze fietsen nog eens naar beneden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten