Terdeghem

Deze middag stond geen frisse cider op tafel, maar een kop warme soep.  Die hadden we verdiend na onze tocht tussen les deux Caps.  Le Cap Gris Nez was inderdaad een grijze neus, want het weer bleef de hele dag grijs, mistig en koud. Er viel gelukkig geen regen, op drie druppels na, maar volgens mij waren dat mijn zweetdruppels die in Sabrina's gezicht vlogen.  Het was wel een mooie tocht door rustieke dorpjes en wegen afgeboord met hagen.  Tijdens de zomer is het hinterland waarschijnlijk heel toeristisch, want overal kom je gites tegen die te huur staan.

Het is met een camper overal verboden te parkeren en zeker te overnachten in de streek van les deux Caps.  Geen wonder dat tot 's avonds laat campers opreden op zoek naar een overnachtingsplaats.  Sommige gaven de moed op, anderen vulden de kleine lege plekken op en stonden waarschijnlijk met hun gat te ver, maar zorgden ervoor deze morgen vroeg terug verdwenen te zijn.  Ook voor onze voorruit aanschouwden we de voorruit van een collega die zo dicht mogelijk probeerde te rijden.

We vertrokken rond half elf en waren tegen half twee terug met 44 km op de teller waarvan zo'n tien kilometer liep over Strade Bianché.  De voetjes waren opnieuw ijsklompjes tot  de soep naar beneden was gezakt.

We staan nu in het hart van de wereld, Au Coeur du Monde.  We reserveerden gisterenavond online en mogen er ook overnachten.  Het restaurant in Terdeghem biedt Vlaamse keuken aan.  Daarvoor moet je in Frankrijk zijn ;-)

Morgen hebben we afgesproken met schone zus en broer voor een wandeling rond Mont du Cats.  Schijnt dat ze daar een Franse trappist aanbieden.  Die zullen Johan en ik zeker proeven als dit zo blijkt te zijn.

Op weg naar, goot ik onze tank nog snel vol bij een Super U aan 1,89 euro.  Bij aankomst even opgezocht: 10 cent goedkoper dan bij ons.