De mooiste wandeling bewaarden we voor laatst, vijf uur stappen door het indrukwekkende zandsteenlandschap van wat Tsjechisch Zwitserland ofwel České Švýcarsko wordt genoemd. Het landschap doet echter niet Zwitsers aan: de toppen zijn namelijk niet hoger dan 500 m. Toch is het er fascinerend, omdat het is ontstaan tijdens vulkanische uitbarstingen en bewegingen in de aardkorst die door de zandsteenafzettingen heen braken. Door erosie en verwering in de miljoenen jaren daarna ligt hier nu een klooflandschap, met zandsteenrotsen in de grilligste vormen en diep ingesneden smalle beekdalen. De rivier de Kamenice die bij Hřensko in de Elbe stroomt, heeft de kloven nog eens extra uitgesleten zoals de Kamenicekloof waar we na vier kilometer wandelen, doorheen dreven op een gondel voortgeduwd door een Tsjech met buikje die voor de honderdste keer dezelfde grappen vertelde, hoewel we er niets van begrepen.
De Pravčická brána is een imposante natuurlijke zandstenen brug, 16 m hoog en 26 m breed, en al een eeuwlang een toeristische trekpleister. Vandaag was niet anders. We raakten er onze laatste 200 kronen kwijt, vooraleer we binnen mochten, want de verschillende uitzichtpunten zijn niet gratis, maar hun geld meer dan waard.
Om twee uur waren we terug bij Oes Nest en na ons dagelijks kopje koffie (die 's morgens wordt gezet) reden we door naar Dresden. Bij het laatste tankstation net voor de grens, pompten we onze tank nog eens vol. Net over de grens trokken we alweer de remmen dicht om inkopen te doen in een LIDL. Duitsers gaan blijkbaar over de grens tanken, Tsjechen komen in Duitsland inkopen doen, want er stonden heel wat wagens geparkeerd met Tsjechische nummerplaten.
We staan nu op een grote mobilhomeparking aan een tarief van twee euro per dag. Hopelijk hebben we vannacht weinig last van de kermis die 300 meter verder gestationeerd is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten