zondag 6 december 2020

Moregem

Gisteren had ik een bijzondere gast op de passagiersstoel naast mij.  Ayco genoot zichtbaar van de rit naar Gentbrugge, terwijl ze in onze bus zat, zoals vader Arthur Oest Nest steeds omschrijft.  We hadden onverwachts Ayco te gast van donderdagavond tot gisterenmorgen, omdat ze geplaagd werd door een onschuldig virusje dat de windpokken op haar lichaampje toverde.  Sabrina nam vrijdag congé zodat moeder Aagje geen sociaal verlof moest nemen.  Het werden twee nachten die hun impact hadden op Sabrina want ons wandeltempo zakte gisteren naar 4,5 km/u, één kilometer trager dan anders.
Vrijdagavond kwamen tante Joke en Bieke op bezoek om op coronaveilige afstand van klaaskoeken en warme chocomelk te genieten die Sinterklaas en Zwarte Piet hadden gebracht.   Tradities zijn er om in ere gehouden te worden, covid of niet.  We hadden afgesproken met Arthur en Aagje om zondag ook elkaar te ontmoeten tijdens een wandeling, maar de windpokken beslisten er anders over.  Het werd een kort weerzien zaterdagmorgen.  Daarna reden we door naar Merendree voor een wandeling van Natuurpunt langs de oude Kale.  Bleek dat we een klein deel van de wandeling reeds gemaakt hadden op vrijdag 13 maart, de dag dat de scholen in eerste Lock down gingen voor een ongekende tijd.  De boerenwegen lagen er gisteren gelukkig niet zo modderig bij als toen.  Het werd een mooie wandeling in slow motion, maar Sabrina herpakte zich halfweg.

We hadden bij de Vierschaar in Moregem afgesproken tussen zes en zeven. Het werd ons traditiegetrouwe vijf uur, maar het was geen bezwaar voor de vriendelijke gastvrouw die blij was om een praatje te kunnen maken met haar klanten.  Bleek dat ze met het restaurant gestart waren op 26 april.  Lang bleven ze niet open, maar ze proberen met take aways klanten toch te bedienen.  Wij waren in elk geval heel tevreden over het vispannetje met puree en het slaatje.  We bestelden als toetje nog twee dame blanches en blijkbaar was de kok blij om zijn ijsschepper nog eens te mogen boven halen.  Het restaurant heeft geen eigen parking maar er was gelukkig weinig verkeer dat over de kasseien bolde.  Om tien uur sloeg de kerkklok om de hoek voor de laatste maal, maar toen lag Sabrina al bijna twee uur onder de dons.

Vandaag maakten we een kortere, maar schitterende wandeling vanuit Wortegem-Petegem met als vertrekpunt het sfeerërieke (een zelfuitgevonden woord) domein van Ghellinck.  Sabrina voelde zich als herboren na dertien uur slaap, hoewel de spiertjes nog wat tegen trokken.  Wat zou het lidmaatschap van de Golf & Countryclub van Oudenaarde kosten?  De prijs vind ik niet terug op hun website, maar aan het wagenpark te oordelen bij het kasteel dat we voorbij wandelden, zal het eerder voor de happy few zijn.  Gelukkig mochten we er gratis wandelen en we pikten er nog zes golfballetjes mee, die in onze zakken verdwenen als souvenir.

Tegen twee uur vereerden we mijn ma nog met een bezoekje en na een vlugge camperwash staat die weer op stal.  Ik ga nu onze vuurschaal eens uitproberen, zodat ik met kerstavond niet voor verrassingen kom te staan.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten