Via de knooppunten verkenden we streek van de Maasvallei. Het werd een tochtje van zo'n 36 km, met iets minder afwisseling dan gisteren, maar toch de moeite waard om er te fietsen. Fietsparadijs is zeker geen holle slogan hier in Limburg, de fietsinfrastructuur is pico bello. We komen niet zo vaak in Limburg, maar willen daar in de toekomst zeker verandering in brengen.
Maaseik is ook een stadje dat we nu van onze to-do lijst kunnen schrappen. We kenden Maaseik enkel van het standbeeld op de markt van de gebroeders Van Eyck, hun vermoedelijke geboorteplaats. De markt is proportioneel te groot voor deze kleine stad, maar je vindt er veel huizen met het embleem van beschermde woning. Maaseik leefde tijdens de Middeleeuwen van de lakenhandel, maar werd ook constant onder de voet gelopen door vijandige legers, die de stad in armoede stortten. De grindontginning in de 19° en 20° eeuw bracht hier verandering in. Toen daar ook een eind aan kwam rond 2000 werden vele poelen heringericht als recreatieve zones en aan één van deze zones staan we nu. We hadden het plekje deze morgen reeds na 2 km ontdekt en opgeslagen in Google Maps. Rond 15u settelden we er ons met onze stoeltjes buiten tot het tegen vijven te koud werd en we ons terug trokken in Oes Nest. Tijd voor de apero en het dagelijkse verslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten