Gisteren reden we 4 uur over 185 km naar Lommel. We arriveerden er 10 voor 6. Het stond reeds behoorlijk vol langs het kanaal waarvan ik de naam niet terug vond op Google Maps. Maar we konden toch nog een half uur onze stoeltjes buiten zetten bij een avondtemperatuur van 21°.
De vorige keer dat we Antwerpen door moesten op een vrijdagnamiddag zeiden we nooit meer, maar een mens vergeet snel zijn miserie zodat we gisteren opnieuw nooit meer herhaalden. Over twee jaar zijn we dat waarschijnlijk ook weer vergeten.
Sabrina sliep bijna 12 uur, ik een uur minder.
We bevinden ons in Liiiiimbuuurg Fietsparadijs. Maar eerst verkenden we een verzameling klankinstallaties in het bos nabij het Dommelhof in Neerpelt. Een aanrader, ook voor gezinnen met kinderen (Aagje!) We doolden twee uur rond zonder ons één minuut te vervelen.
Daarna zakten we af naar Hechtelt voor een knooppuntenfietstocht van zo'n 39 km met als hoogtepunten een installatie waarbij we fietsten tussen de bomen op dezelfde hoogte als hun kruinen. Ook het grootste Duitse oorlogskerkhof van Europa in Lommel was de moeite van een stop waard. 39000 soldaten vonden hier hun laatste rustplaats. Hooglede is er peanuts bij vergeleken.
Maar toen begon onze calvarietocht, hoewel het overmorgen Allerheiligen is. Een vriend had een mooie camperplek aangeraden. Maar eerste wilden we onze toiletdoos lozen. De GPS gaf 35 km aan naar de mooie camperplek, maar omleidingen deden er snel 10 km bij. We besloten daarom voorlopig maar te overnachten waar we konden lozen in Bocholt. Maar in Bocholt kon je niet lozen en het stond er vol. Op naar Bree waar je ook kon lozen en overnachten. Het moet gezegd, een mooi plaatsje langs het kanaal, maar het stond er ook vol. Lozen konden we er gelukkig wel. Dus besloten we toch door te rijden naar de aangeraden camperplek nabij Maaseik. Een traktorsluis zorgde ervoor dat ik honderden meters achteruit moest rijden. Via een vriendelijke bewoner en met Google Maps vonden we een andere route, maar aangekomen bij de camperplek aan de Maas bleek er een slagboom en hekken te staan die jammer genoeg dicht waren. Het was ondertussen bijna donker. Hoewel het buiten nog steeds 21° was, was de sfeer in Oes Nest gedaald onder het nulpunt. Een nieuwe locatie aangeboden door Park4Night was een zoveelste halte in onze calvarietocht. Maar uiteindelijk vonden we een rustige plek, maar troosteloos zoals een recensie op Park4Night deze omschrijft.
Het is intussen pikdonker, dus we zien niets meer van de omgeving en de sfeer is terug lekker warm met een drankje en heerlijke muziek uit de radio. 't Was geleden van Schotland dat we nog zolang moesten zoeken naar een overnachtingsplaats. We mogen niet klagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten