Vandaag fietsten we een zoektocht in de Romaanse Leievallei, eentje waar we niet mee in de prijzen zullen vallen, want de zoektocht stond in het KW-magazine van 2019, voor corona dus. Oes Nest mochten we laten staan, want de parking ligt langs de route. We wisten dat het westen bewolkt zou blijven, maar we hadden niet verwacht dat de mottige regen ons zou vergezellen gedurende de hele rit. Gelukkig was er weinig wind, zodat we geen koude leden. Enkel onze voeten waren kleine ijsklompjes bij aankomst.
Verschillende toeristische borden langs de weg leerden ons dat de meeste dorpen in deze streek gedurende de Eerste Wereldoorlog met de grond gelijk werden gemaakt. Tijdens het interbellum werden de kerken heropgebouwd, vaak door gerenommeerde architecten die er vaak een Vlaamse toets aan gaven, maar ook byzantijnse invloeden verwerkten, vooral in de torens. Vandaar onze vergelijking met moskees.
In Bailleul stond deze keer de kermis. Vele jaren geleden stond de marktplaats vol met ... de markt. Toen nuttigden we een Picon, vandaag keerden we terug naar onze route. Onderweg prijkte vaak een Vlaamse Leeuw tegen de gevel van een winkel, woning of café. Sommige horecazaken dragen ook Vlaamse namen, zoals l'Auberge du Dikken Buuk. Je vindt hier ook meer Vlaamsche Straeten dan je in Brussel zal vinden.
Onderweg naar Brunembert, onze slaapplek bij La Ferme du Wint (neen, geen taalfout) loosden we ons toilet bij een grote Leclercq. We staan nu op het vuil erf van de boerderij en betaalden met drie flessen Cider en een kaasje die op de boerderij wordt gemaakt met de smaak van Maroilles. De ondergrond is effen en we zullen geen last hebben van verkeer. Het uitzicht uit ons raam valt zelfs goed mee.
Morgen staat een wandeling van 22,5 km geprogrammeerd. We zullen moeten uitgeslapen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten