De kortste weg is vaak niet de mooiste
Gisteravond vertrok ik om kwart over zes na het avondeten richting Sportcentrum Weimeersen in Rollegem dat ik na wat omleidingen over Kortrijk klokslag zeven bereikte. Aangekomen stond de parking behoorlijk vol met wachtende papa’s op hun spruit(jes) die op het voetbalveld les kregen.
De fietstocht deze morgen, uitgestippeld door Google Maps, viel beter mee dan verwacht omdat er niet veel drukke autowegen gebruikt werden. De fiets werd na vijftien kilometer achtergelaten bij frituur ‘t Pleintje, een weinig originele naam voor de parking nabij het kerkhof van Heestert. Jammer genoeg kon ik de fiets niet beveiligen met mijn fietsketting, die lag nog te drogen op het fietsenrek van de camper.
Ik startte op krak dezelfde plaats op de GR-route waar ik de vorige keer geëindigd was. Op de middag had ik een leuk gesprek met de boswachter. Voor de rest weinig hindernissen op een omgewaaide boom na, die waarschijnlijk het slachtoffer werd van storm Malik.
Rond half vier arriveerde ik tweeëntwintig en een halve kilometer later terug bij de camper en mijn vrees kwam gelukkig niet uit dat er een auto zou staan voor de neus van de mobilhome, zodat ik niet kon vertrekken. Op de parking was het niet mogelijk om twee parkeerplaatsen achter elkaar in te nemen, ik had daarom drie plaatsen moeten opofferen om er verticaal over te staan, maar voor en achter was er weinig ruimte. Ik had deze morgen de camper wat schuiner gereden, zodat ik met wat maneuvers wel zonder problemen zou kunnen vertrekken.
Twintig minuten later was ik terug in Heestert. Mijn fiets stond er nog en na een kop lauwe koffie die ik deze morgen had gezet, keerde ik terug huiswaarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten