De creche van Ayco was deze week gesloten. Te weinig personeel dat uitviel door positiviteit in corona. Toen onze kinderen klein waren, konden wij steeds een beroep doen op mijn moeder. Deze was met prépensioen op vijftig jaar. Onze kinderen kunnen voor opvang niet echt rekenen op ons, aangezien we beiden nog niet op pensioen zijn.
Er werd een regeling uitgewerkt voor Ayco en wij zouden vrijdag voor haar zorgen, allé, Sabrina zou een dag congé nemen, want ik kan dit niet. Het plan was dat ze donderdag de trein zou nemen naar Gentbrugge en dat ik vrijdag zou aansluiten. Ik bracht Sabrina met de auto naar het station. Terug thuis kreeg ik een Whatsappje, dat de trein in het station stil stond wegens personen op de sporen, een eufimistische uitdrukking voor één of andere zelfdoding. Een kwartier later werd er opnieuw gebruik gemaakt van Whatsapp of ik het zag zitten om haar terug op te pikken aan 't station en naar het station van Lichtervelde te voeren. Zo gevraagd, zo gedaan. Wist je trouwens dat het de schuld is van de kaloten dat het knooppunt van Lichtervelde niet in Roeselare ligt?
Kwart over zeven kreeg ik een fotootje doorgestuurd van Sabrina met Ayco die korstjes aan het eten was. Mijn badmintonavond werd een binchewatchavondje op Netflix tot elf uur.
Omdat ik een vrije middag had gisteren kon ik rond twee uur vertrekken richting Gentbrugge. Bij aankomst mocht ik mijn tekentalent boven halen en een vliegtuig en helicopter tekenen met waskrijt op het raam. Het werd verder een warme avond in gezelschap van Aagje, zonder Arthur, want die had deze week gewerkt met een collega die positief bleek te zijn en hij wilde het risico niet lopen voor ons.
Deze morgen maakten we nog een wandelingetje met Ayco naar het speelbosje in de buurt om er vooral verstoppertje/gevonden te spelen. Daarna reden we door naar Doorslaar. Als je dit niet weet liggen, nix problem. Kijk even naar de titel van deze blog, het is een deelgemeente. Mijn nieuwe wandelschoenen zijn ingestapt en goedgekeurd, woensdag maakte ik een wandeling vanuit Beveren van 16,5 km. Vandaag stapten we evenveel kilometers. Sabrina stapte voor het eerst haar nieuwe schoenen in met wat pijnlijke voeten als gevolg.
We staan nu in Laarne, bij het kerkhof. Niet voor het eerst, maar blijkbaar merkte iemand onze vier overnachtingen op, want er is nu één officiële camperplaats, wel zonder voorzieningen.
Morgen maken we nog een wandeling vanuit Laarne, Oes Nest mogen we laten staan. Benieuwd of de tweede stap beter zal bevallen voor Sabrina's nieuwe wandelschoenen. 't Zal met andere kousen worden, dat weet ik al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten