Neurenberg = Nürnberg = Nuerenberg

Lichte regen, zes letters: miezer.  Dit was ons weerbeeld tot 13 u.  De hele nacht regende het constant, Sabrina werd er door in slaap gewiegd, ik had er meer last van.  We hielden het rustig tot 11 uur.  De afwas stond er nog van gisteren en ik ben weer gestart aan "De ondergrondse spoorbaan", een boek waar ik in stukjes en beetjes reeds enkele weken mee bezig ben.

Met de fiets trokken we naar de Altstadt van Nürnberg, een korte rit  van een kleine 3 km.  RouteYou had ons weer voorzien van een aan te raden stadswandeling, die traditioneel veel kerken aandoet, maar we zijn enkel binnen gestapt in de Sint-Sebalduskerk met zijn kenmerkende torens omdat we te vroeg waren voor het poppen- en klokkenspel van de Frauenkirche, de grootste katholieke kerk waar klokslag twaalf een aantal historische figuren letterlijk de ronde doen op de toren.  Op de Hauptmarkt stonden enkel kraampjes met voeding, zoals de 3 im Wecla, een broodjes met drie soorten worstjes.  Duitsland staat voor ons gelijk met schnitzel.  Het werd vandaag ons middagmaal, de weinige keren dat we varkensvlees tot ons nemen, hoewel we geen islamieten zijn.

De renaissance-schilder Albrecht Dürer was de belangrijkste inwoner van Nürnberg.  Talloze restaurants, maar ook straten zijn naar hem vernoemd.  Hij staat er natuurlijk ook vereeuwigd als standbeeld.

Nürnberg werd tijdens de Tweede Wereldoorlog met de grond gelijk gemaakt, maar snel daarna terug opgebouwd, een groot aantal gebouwen in de originele staat, alsook de stadsmuren.  Maar voor de oorlog speelde Neurenberg ook een belangrijke rol voor de nazipartij van Hitler.  Na de oorlog was er een oorlogstribunaal gevestigd, waar de nazikopstukken berecht werden.  De Strasse der Menschenrechte lag niet op onze wandeling, maar we maakten toch een ommetje om de 27 betonnen palen te aanschouwen waarop de mensenrechten gebeiteld staan als tegenpool voor de racistische nazirechten die ook hier in Neurenberg werden opgesteld.

Na onze 5,5 km stadswandeling, fietsen we nog naar de Reichparteitagsgelände waar Hitler zijn historische toespraak hield voor 55000 man, een beeld dat in ons collectief geheugen staat geprent, allé, in het mijne dan toch.  Duitsland heeft het vele jaren moeilijk gehad met dit nazi-erfgoed, maar zou er nu toch veel geld in pompen om het terug te restaureren.  Ons gaf het vandaag een triestige aanblik van verloren gegane glorie, gelukkig dat het zijn origineel doel niet meer kan waarmaken.

We waren net op tijd terug om Wout van Aert zijn laatste 36 km te zien fietsen over de Mont Ventoux, met een prachtige Belgische overwinning.

Vanavond houden we het sober met een simpel kaasplankje.  Onze Passenger Location Forms zijn ingevuld voor Tsjechië, morgen kunnen we hopelijk opnieuw een grens over.