Dag 17: Mouriès

Les Alpilles, vaak geschilderd door Vincent van Gogh, heeft ons aangenaam verrast. Negatief verrast werden we deze morgen door een harde klap op onze camper. Bleek dat ons dakvenster vooraan uit zijn hengsels was gewaaid. Even vreesde ik dat het raam op het erf was gewaaid, maar gelukkig bleek het raam een bochtje van 150 ° graden te hebben gemaakt en omgekeerd op Oes Nest lag. Weer een bijkomende herstelling die ik thuis kan uitvoeren. De wind is hier normaal, wist onze gastvrouw ons in haar winkeltje te vertellen. Het kan nog veel erger.

Met onze fietsen zakten we af naar het centrum van Mouriès om zo vier km wandelen te besparen. Vandaar trok het bijna onmiddellijk door één van de vele olijfboomgaarden waarvoor les Alpilles - een bergketen ten oosten van Arles - gekend is. Doel van onze wandeling waren de overblijfselen van het Oppidum des Caisses de Jean-Jean. Dit is geen typische Romeinse nederzetting zoals een stad of villa, maar eerder een versterkte nederzetting die vaak dateert van vóór de Romeinse periode en later door de Romeinen werd overgenomen. De vrienden van Asterix verlieten deze plek om onbekende redenen reeds een eeuw voor het jaar nul. 

Net voorbij deze Romeinse restanten werden we getrakteerd op een fantastisch panorama over de vele olijfgaarden van de streek. Ik beleefde een kleine godservaring. 

Terug in Mouriès genoten we beiden van twee pressions: de eerste om de dorst te lessen, de tweede omdat het zo smaakte. Ondertussen bekeken we spelers die hun ballen opwarmden voor een petanque-toernooi.

Vanavond eten we verse eieren van onze kippenboerderij.

Wandelroute