Wandeldriedaagse Overslag - Zwijndrecht

Maandag 5 juni

Geef toe, de naam Koewacht doet je aan Nederland denken, maar ik sta in het Belgisch deel van Koewacht dat tot Moerbeke behoort.  Het Nederlandse deel is een deelgemeente van Terneuzen.  Aangezien ik met de camper niet vrij mag overnachten in Nederland heb ik goed opgelet om in Vlaanderen te staan.  Maar voor de rest verliep de wandeling vandaag bijna volledig over Nederlandse bodem.  Even over half negen bond ik mijn elektrische fiets vast in de fietsenstalling van Overslag.  Ja, je leest het goed: elektrische fiets.  Ik probeer steeds zoals Wouter Deboot met de wind mee te fietsen, maar deze keer was dit met de noordoostenwind niet mogelijk en ik wilde niet vertrekken uit Zwijndrecht.  Daarom koos ik voor elektrische ondersteuning, want overmorgen staat een zware op het programma.

Eindelijk kon ik na vier maanden actief op rust, een driedaagse ondernemen over de GR5A.  Het weer en andere bezigheden beslisten dat ik pas deze week drie dagen na elkaar kan stappen.  Overslag was mijn laatste halte, maar er slapen wilde ik niet, omdat de kerkklokken er 's nachts van zich laten horen.  Hopelijk is dit niet het geval in Koewacht, want ik sta opnieuw bij een kerk.  De parking die ik gepland had, was te klein voor mijn camper, maar ik sta nu ook rustig.

Zonder kaart voelde je zo dat je in Nederland wandelde: water, dijken en grote landbouwvelden.  Sporen van het verleden waren zichtbaar in de Spaanse linies, overblijfsels van forten en uitkijktorens die de Spanjaarden gebruikten om de Nederlandse protestanten in het oog en/of tegen te houden.  Ook sporen van de dodendraad waren aanwezig, een dodelijke grens van 2000 volt die de Duitsers langs de grens hadden aangelegd om te voorkomen dat er naar Nederland werd gevlucht tijdens de eerste Wereldoorlog.  1000 slachtoffers die dit toch probeerden, bekochten dit met hun leven.  Via ingenieuze uitvindingen lukte het velen wel.

Het was ideaal wandelweer: niet te warm, maar wel veel wind.  De bomen langs de wandelwegen zorgden vaak voor schaduw.  Alleen jammer dat ik enkel in het begin van de tocht enkele banken tegen kwam, maar over de middag moest ik kiezen voor een boomstronk om mijn maaltijdreep en appel te eten.

Tegen half vier was ik terug thuis, toch leuk dat je dit kan zeggen, waar je ook staat met de camper in Europa.  Morgen worden het ook 20 km naar de Klinge.

Dinsdag 6 juni

Het verschil tussen Clinge en Klinge is nul, ze liggen naast elkaar.  Mijn taalgevoel zou Clinge eerder aan Vlaanderen toeschrijven, maar wij kozen voor de K.  Na een heel stille nacht vertrok ik rond negen uur met de camper naar Klinge, terwijl mijn fiets achterbleef aan een boom nabij de Sint-Philippus en Jacobuskerk van Koewacht.  Even verder  heeft Nederland ook zijn kerk in Koewacht.

Het eerste deel van de wandeling verliep doorheen zanderige bossen over de oude spoorlijn van Sint-Niklaas naar Terneuzen.  Tot in de jaren '50 was er personenvervoer.  Goederen werden tot 20 jaar later over het spoor vervoerd, maar toen kwam hier ook een einde aan.  De GR maakte een ommetje langs een vulstation voor stoomtreinen.  

In Hulst wandelde ik over het Nassau-bolwerk, een verdedigingsgordel tegen de Spanjaarden ten tijde van de tachtigjarige oorlog.  De Nederlandse Staten trokken hier aan het langste eind, of is het het kortste?  Kortom, ze hebben Hulst nooit meer ooit handen gegeven.  Men was vandaag naarstig bezig met de opbouw voor Vestrock met Franz Ferdinand als hoofdact.  Benieuwd of ze afwasbare bekers gebruiken.

Ik voelde me de voorbije twee dagen een beetje alleen op de wereld.  Ik heb ontzettend weinig auto's gezien op mijn weg.  De GR loopt natuurlijk grotendeels over paden die enkel te voet te doen zijn, maar op het asfalt was het ook bijzonder kalm.  Friedl Lesage en andere podcasts hielden me echter gezelschap.

Ondanks dat april en mei heel nat waren, merk ik dat er opnieuw watersproeiinstallaties aan het werk zijn.  De noordoostenwind is niet alleen fris, hij droogt de bodem ook snel uit.

Na 21,5 km hoorde ik Bestemming bereikt in mijn oortjes, maar er overviel me een kleine ontgoocheling toen ik op Google Maps zag dat ik nog 2,5 km verwijderd was van mijn fiets.  

De fietstocht terug was ook mooi, ik sta vaak versteld hoe Google Maps ook voor de fiets aangename trajecten weet aan te maken.  Ik maakte eerst een kleine omweg naar het sportcentrum van Klinge om te zien of ik de camper daar kwijt kon, want de parking aan de O.-L.-Vrouw Hemelvaartkerk lag in de volle zon.  Ik sta nu op een veel rustiger plaats in de schaduw met gratis WIFI.  Wat wil een mens nog meer?

Woensdag 7 juni

Sporthal Molenberg was een goede keuze om te verleggen, ik sliep er zalig en ondanks dat er vanaf 19 u. heel wat wagens arriveerden, had ik er weinig last van.  Gelukkig had ik mijn digitale wekker ingesteld op 7u30, want anders was ik er waarschijnlijk doorgeslapen.

De fietstocht naar Zwijndrecht was heel gevarieerd.  De eerste kilometers verliepen langs de oude spoorwegbedding Mechelen - Terneuzen.  Gelukkig mocht je er wel fietsen, want joggen werd afgeraden door een agressieve buizerd die het blijkbaar op joggers gemunt heeft.  Jammer genoeg werden de 24 km er 26 door wegenwerken op de fietsostrade F4 langs de spoorlijn Gent - Antwerpen.  De tien kilometer langs de E34 waren oersaai.  Aan de begraafplaats van Zwijndrecht liet ik mijn fiets achter om terug te wandelen naar Klinge.  De eerste acht kilometer stapten door verschillende woonwijken, minder interessant dus.  In België is er echter geen bankencrisis.  Alle banken die ik de voorbije twee dagen niet zag in Nederland, zag ik in België in veelvoud passeren.  Het was dus geen probleem om mijn maaltijdreep en een banaan te verorberen op een bankje over de middag.  

Naarmate ik de Nederlandse grens opnieuw naderde, werd het landschap en wandeltraject mooier.  Het was opmerkelijk warmer dan de voorbije twee dagen.  Na 29 km vond ik de camper terug.  Na een verfrissend pintje, pikte ik de fiets terug op in Zwijndrecht en tegen 19u15 trok ik thuis de remmen dicht.  Een geslaagde driedaagse zat erop.  Langer moest het niet duren, maar ik genoot er met volle teugen van.