Via Camperstops Belgium boekten we een plekje in Escanaffles voor twee dagen. Bleek dat we in de Hof van Eden waren aanbeland. Toen we arriveerden stond er reeds een Frankia, maar we konden er mooi naast staan. Door onze voorruit hadden we zicht op Bossuit met zijn afgebrande Sint-Amelbergakerk die nu een opgekalefaterde ruïne is. De grens tussen Vlaanderen en Wallonië was enkel zichtbaar door de binnenvaartschepen die we voorbij zagen varen over de Schelde.
Escanaffles is momenteel een deelgemeente van Celles. De Vlaamse naam Schalafie gebruik je nooit meer. Blijkbaar wonen hier wel heel wat Vlamingen. Ook in het straatje waar we stonden hoorde je vooral Vlaams. Daarnaast hoorde je het kakelen van de vele kippen die er rondliepen met de kuikens, pauwen die vooral in de meimaand van zich laten horen, kikkers die vooral 's avonds een brulconcert ten berde brachten en de hond van het gastvrije koppel waar we mochten overnachten.
Donderdag maakten we een wandeling van een vette tien kilometer. Een veldwegel op ons plannetje was ingepalmd door de boer, maar voor de rest vonden we onze weg zonder problemen.
De fietstocht zaterdag was er eentje om duimen en vingers af te likken, iets wat we 's avonds ook letterlijk deden bij onze barbecue.
Voor vandaag verplaatsten we ons 13 km naar Tiegem waar we een picknick hadden gereserveerd in IJshoeve de Sterhoek. Voor mijn pensioen had ik onder andere een picknick gekregen van mijn collega's die we hier verzilverden. Daarna maakten we een fietstocht over het glooiend landschap van Avelgem.
Morgen staat nog een verrassing te wachten door onze dochters, vandaar dat het geslaagde verlengde weekend van Hemelvaart met een dag werd ingekort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten