donderdag 7 april 2022

Provins

Zalig. Met onze nieuwe kampeerstoelen in 't gras achter Oes Nest, uit de wind en in de zon.  Een pastisje in het houdertje vastgeklikt in de leuning van de stoel.  Meer moet een mens niet hebben.

Als Poetin ons alles kan wijs maken, dan kan ik dat ook.  Net voor we wilden vertrekken aan onze stadswandeling door en rond Provins, brak er een Franse colère los met bakken regen en hevige rukwinden.  Gelukkig bleef het verder droog toen we een uur later Komoot volgden voor een stadswandeling van 9 km door de oude boven- en nieuwe benedenstad.  Provins heeft van oudsher de grootste jaarmarkt van de streek en vormde ook een verbinding tussen het koude noorden en het warme zuiden van Frankrijk.  De stad was helemaal ommuurd en is dit nog steeds voor anderhalve km.  De remparts worden momenteel grondig gerestaureerd.
Op een van de vele pleintjes ontdekten we een Normandisch pannenkoekenrestaurant dat we vanavond zullen aandoen om er ons laatste avondmaal te nuttigen. 
Zonder veel voorbereiding hebben we enorm genoten van de streek.  Frankrijk is altijd thuis komen.  Vroeger was het ons vankantieland bij uitstek, maar vreemd genoeg trekken we nu met Oes Nest naar andere landen.  Bordeaux en omgeving staat reeds lang op ons verlanglijstje.  Misschien moeten we er eindelijk eens werk van maken.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten