Zalig. Met onze nieuwe kampeerstoelen in 't gras naast Oes Nest, uit de wind en in de zon. Een pastisje in het houdertje vastgeklikt in de leuning van de stoel. Meer moet een mens niet hebben. In Provins probeerde ik een late aprilgrap te vissen, vanavond was het echt zo.
De Shanghaaien (of hoe je de inwoners van Shanghai ook heet) zijn stikjaloers op mij, we zitten beiden in quarantaine omwille van het vreemde beestje, maar ik zit in een mobiele quarantaine op vier wielen, zodat ik me toch vrij als een vogel voel.
Ik zag tijdens deze paasvakantie slechts twee mensen binnen een straal van 50 cm: Sabrina en mijn moeder. Bijna 90 slaagt ma erin met een coronabesmetting mijn broer, schoonzus en mezelf aan te steken. Het is haar vergeven, ze is gelukkig net als ik niet ziek.
We hadden andere plannen voor dit paasweekend, al mijn meisjes (dat zijn er vier) hadden een verrassing voorbereid voor mijn nieuwe voordeur, maar die zullen we later eens herschilderen. Ook onze eerste koorrepetitie na onze nieuwe start, moeten we aan ons voorbij laten gaan.
We kozen dan maar voor de boshyacinten die momenteel in bloei staan. Ik heb ze op de Rode Berg maandag reeds mogen bewonderen, maar in het Kravaalbos zouden ze ook mooi staan. OK, niets kan aan de Hallerbossen, maar het Kravaalbos was er in een ver verleden mee verbonden, we hopen op een mini-uitgave, maar minder druk.
Vandaag trapten we een mooie fietstocht vanuit Liedekerke over Ninove en Aalst, maar de Dender was ook kilometers lang onze mooie buur. Het was de bedoeling om te overnachten in Liedekerke, maar de weg vlakbij deed ons uitwijken naar Roosdaal, een camperplek waar we reeds stonden. Je hebt er gratis elektriciteit en water, dankjewel Roosdaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten