Ik heb het nieuwe jaar ingezet met de langste platte rust van het voorbije jaar: van half tien tot kwart voor negen. De zevende aflevering van the Killing kon ik niet uitkijken, daarvoor werden mijn oogleden te zwaar.
Vandaag werden de fietsen naar beneden gehaald voor een tocht over vergeten kerkpaden in de omgeving van Merchtem. Aangezien de parking bij het Buggenhoutbos er bijna langs ligt, was dit ons ideale vertrekpunt. Maar bij aankomst waren we niet de enigen die er zo over dachten. Alles stond vol op één plekje na, het onze. Het bos is blijkbaar een trekpleister voor vooral wandelaars, met of zonder hond. Straks hopen we Oes Nest wat te kunnen verplaatsen.
De weergoden waren ons goed gezind of was het 't cadeautje van Bieke zoals ze deze morgen beweerde aan de telefoon? Het werd een mooie tocht, met dubbele ondersteuning wanneer de wind in de rug zat. We reden door of langs verschillende dorpskernen met poëtische namen als Mollem, Mazenzele, Rossem (van de Jean-Pierre), Meuzegem.
Steenhuffel op het einde is ons wel bekend, omdat de brouwerij aldaar ooit geprobeerd heeft om onze Rodenbach te brouwen. Het blijft bij bottelen, omdat het water van Steenhuffel de originele smaak van ons bier niet kon waarmaken.
We tellen nu af naar 17u. ons aperitiefmoment met slakken uit de slakkenkwekerij van Comines. Daarna een kaasfonduetje, gekoeld met witte wijn. Meer moet een verjaardag niet zijn. Ik kreeg al één puzzelstuk uit een reeks van twaalf. Benieuwd wat de hele puzzel zal tevoorschijn toveren.
Over vergeten kerkpaden rond Merchtem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten