Wij Vlamingen zijn creatief in het aflopen van de kantjes. Toen bleek dat je met elk gemotoriseerd voertuig naar een locatie in de buurt mocht worden gereden om er te wandelen en te fietsen, hebben wij reeds tweemaal van deze maatregel genoten. Daguitstappen mochten niet, maar wij hebben ons voertuig enkel gebruikt voor de verplaatsing, niets meer, niets minder. In het decreet stond niet omschreven hoe ver in de buurt was. Dus dit is voor interpretatie vatbaar.
Vandaag lees ik in de Standaard en de Morgen dat enkel caravan- en mobilhomegebruikers hun woonst mogen opzoeken wanneer die gestationeerd is op een camping wanneer ze een huurcontract hebben lopen van minstens één jaar. Met de mobilhome een camping opzoeken mag niet. Maar wij zoeken zelden campings op, zelfs officiële camperplaatsen zijn minder aan ons besteed. Mijn kantje komt er dus op neer dat ik misschien voor een daguitstapje mag staan op één van de vele leuke locaties die wij in het verleden leerden kennen.
Ik deed de moeite om het officiële Staatsblad erop na te slaan, maar zo'n gedrocht van een website heb ik zelden gezien. De zoekfunctie marcheert ook van geen kanten. Het is het evenbeeld van ons beleid.
Onze mobilhome is de perfecte bubbel: we zitten afgesloten in een ruimte met eigen voorzieningen als keuken, toilet, douche en slaapkamer. We komen weinig tot niet met anderen in contact. Maar wellicht leveren we voor de Belgische staat te weinig op en drukken we te weinig op het beleid. Ik vermoed dat weinig politici over een camper beschikken, anderes waren we reeds lang (op) weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten