Epiloog

De Franse binnenwegen liggen er na de regendagen als middeleeuwse aardewegen bij.  Oes Nest heeft het geweten, maar ondertussen heeft de hogedrukreiniger en de autoshampoo van de A-C-tion zijn werk gedaan en staat Oes Nest weer te blinken in zijn vel.
Om half twee hadden we gisteren afgesproken met Katrien in Klaarmares, beter bekend als Clairmarais.  Christophe was ook mee en hoewel hij weinig zin had in een wandeling, bleek ook hij achteraf genoten te hebben van onze wandeling langsheen de beekjes en groentenvelden van deze immense groententuin, die dagelijks de Parijse vroegmarkt van groenten voorziet.  Wij raapten er ook een zak vol spruitjes.  De regen hield zich gedeisd, bang voor de hevige wind.   Wij trakteerden nog een drankje in een bistro en trokken dan naar Mentque waar Christophe en Katrien wonen op een hemelse locatie.  Ik kreeg als aperitief Vlaamse bieren gepresenteerd met welluidende Franse namen als Rince Cochon en Biere du Corbeau waar ik nog nooit van gehoord had, maar die blijkbaar in Oudenaarde worden gebrouwen.  Een elektrische plank zorgde voor gaargebakken stukjes zalm, scampi's en Sint-Jacobsvruchten.  Onze conversaties verliepen niet altijd zo vlot, frustrerend dat de Franse taal zo moeilijk bekt als je het na al die jaren niet meer spreekt, maar gelukkig is Christophe een babbelaar en is het begrip beter dan het spreken.
We spraken rond 23 u. af om deze morgen om half tien samen te ontbijten en daarna trokken we door de regen huiswaarts. 
Oes Nest blijft nog een weekje op het pleintje staan, want er komt weer een verlengd weekend aan die we met vrienden doorbrengen in hun en onze camper.