Mortagne-au-Perche

We staan met onze voeten in het water.  Het restaurant “Les pieds dans l’eau” is jammer genoeg volzet vanavond, maar het is een prachtige camperplaats waar we nu met z’n vijfen staan.

Amai Amiens, zo’n prachtige stad hadden we niet verwacht.  We raakten Oes Nest kwijt op de parking nabij de nieuw aangelegde groene long “Parc Saint Pierre”.  Van daaruit knoopten we aan met de wandeling uit Reisroutes die in zo’n 62 hectometer (waarom leer je dit anders nog in de lagere school) de highlights aandoet van deze verrassende stad (met twee rr Katleen) We verbleven er nu drie uur, maar neem dit gerust als tip mee: je kan er makkelijk een citytrip van maken van drie dagen, een plan dat we in de toekomst nog ondernemen.  De kathedraal spreekt natuurlijk het meest tot de verbeelding.  De Notre Dame van Parijs zou je volledig in die van Amiens kunnen onderbrengen.  Jules Vernes woonde ook 18 jaar in Amiens en er is een museum en binnencircus aan hem gewijd.  

Amiens werd in de Middeleeuwen rijk met de textielindustrie.  Het blauwe textiel was toen heel vermaard en uniek.  Het werd gekleurd met een lokale plant wede wat het textiel eerst geel kleurde, maar na drogen blauw werd, een kleur die in de Middeleeuwen stond voor rijkdom.

Na het verval van de textielindustrie spiegelde dit zich ook af op de stad.  Gelukkig werd Amiens tijdens de twee wereldoorlogen gespaard van vernieling, zeker de kathedraal.  De laatste tien jaar worden grote inspanningen gedaan om Amiens zijn glorie van weleer terug te geven en men slaagt daar wonderwel in.  Vele brede lanen, autovrije winkelstraten, groen en mooi gerestaureerde gebouwen, waarbij de Tour Perret in het oog springt.  We bezochten vroeger le Havre, de havenstad waar architect Peret zijn stempel op drukte na de tweede Wereldoorlog.

Straks schotelt Sabrina een gerechtje op tafel met pittavlees, rijst en sla.  De avond wordt voor de rest gevuld met lezen en een nieuwe aflevering van Homeland, seizoen 7.