Omdat Google Maps gisteren weer voor gravel koos (die we niet volgden) besloot ik vandaag de route te laten uitstippelen door Komoot omdat je hier kan kiezen voor e-bike. We kregen een fietstocht voor de wielen van 23 km over mooie, maar rustige wegen, eentje om spaken en velgen af te likken (dichterlijke vrijheid). De eerste kilometers liepen over één van de vele Ravels die Wallonië rijk is.
Onze timing kwam mooi overeen met gisteren: opstaan om half 8, om 9 uur fietsen naar Wanlin en anderhalf uur later stappen. We kwamen net als gisteren even voor 5 uur terug aan bij de camper.
Vandaag reden we tot voor de figuurlijke poort van de Ardennen, zoals Wellin soms genoemd wordt. Gelukkig was het klimwerk vooral voor onze fietsen, want wij stapten terug naar Houyet. Het kasteel van Lavaux-Sainte-Anne werd na WO II een museum voor natuur- en jacht, maar de torens en slotgracht verraden dat het vroeger beschermd moest worden.
In Wanlin stonden de laatste artisanale steenbakkerijen. De laatste sloot zijn deuren in 2018. Op een herdenkingsplaat aan de witte kapel van Le Hérock staan de namen van de verzetsstrijders die er een groep SS-ers hadden vermoord. De SS-ers branden Le Hérock plat als represaille. Oradour-sur-Glane was blijkbaar niet het enige dorp die dit lot onderging.
De wandeling was iets langer dan gisteren maar niet zo lastig. Toch zaten de loodjes zoals de uitdrukking het wil, achteraan met twee stevige klimmetjes die wel in de benen kropen. We waren beiden blij dat we een frisse Tönissteiner uit onze koelkast konden drinken, op een bank vlakbij.
We staan nu nabij het sportcentrum van Wellin. Hopelijk vliegt er geen bal over het doel, want we staan er net achter. Ik betwijfel of er veel gevoetbald zal worden, want het regent pijpenstelen momenteel, hoewel een blik naar buiten me leert dat de jeugd zich geen bal van de regen aantrekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten