We hebben Zuiden Bohemen verwisseld voor Moravië. Eerst sloegen we deze morgen de nodige mondvoorraad in bij Kaufland, een supermarkt zoals we die gewoon zijn van bij ons, enkel de prijzen liggen een derde lager. Daarna reden we door naar het middeleeuwse stadje Trebon. Stichters van de stad was de familie Rosenberg die hun fortuin verzamelde met ... jawel, karpers. Rond het wigvormige plein staan prachtig gerestaureerde herenhuizen in de typische pastelkleuren die opnieuw in het oog sprongen van UNESCO.
Omdat je voor de snelwegen een tolvignet nodig hebt, probeerden we dit te versieren in het plaatselijke postkantoor, maar de communicatie verliep moeilijk. We kwamen wel te weten dat het vignet enkel nog elektronisch te koop is. Internet beaamde dit even later, maar toen ik wilde afrekenen met mijn VISA-kaart, had ik mijn kaartlezer nodig van de bank, om de betaling te bevestigen. We hebben dit niet bij, dus moesten we telefonisch een beroep doen op onze oudste dochter, die dit van thuis uit regelde voor ons. Bedankt Joke.
Zdar nad Sazavou was onze volgende bestemming, niet de industriestad, maar wel het prachtige klooster gewijd aan Johannes Nepomuk. We kregen er een korte privérondleiding in het Engels, omdat de gidsbeurten enkel in het Tsjechisch doorgingen. De driehonderd jaar oude kerk is een combinatie van gotiek en barok, maar doet heel eigentijds aan. De architect Santine was zijn tijd ver vooruit. We maakten de vergelijking met Gaudi in Barcelona.
De reizigers achter het reisverslag dat we een beetje volgen, waren heel lovend over een hotel/camping in de streek van Sadek , uitgebaat door Nederlanders. Wij daar naartoe. De rit slingerde zich doorheen een prachtig landschap - hopelijk getuigen Sabrina's foto's hiervan later -, de weg was smaller dan gewoonlijk, maar beter dan we gewoon zijn in België. Bij aankomst bleek dat door corona de camping ingenomen was door een paardenkamp, maar de vrouw des huizes overlegde even met haar man, die kort daarop zetelde in Oes Nest en ons een mooi plaatsje aanbood bij de paardenmanège waar we gerust mochten overnachten. Ik bood Edo een pastisje aan, zodat het gesprek gesmeerd liep over het hoe en waarom ze hier in Tsjechië waren aanbeland.
Voor vanavond staat gegrilde kip op tafel, met appelmoes en gekookte aardappelen. Vlaamse kost die ook in Tsjechië zal smaken.
Oh ja nog dit: de foto's tot gisteren zijn onbewerkt te bekijken op
https://photos.app.goo.gl/hVRjVQAa7gtyM91Z6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten